بررسی همبستگی قلدری در بیمارستان با شکایات جسمانی و بهزیستی عاطفی در پرستاران زن

سابقه و هدف: قلدری در محیط‌های بیمارستانی، از جمله عوامل تهدید‌کننده‌ی سلامتی پرستاران است. این پژوهش، با هدف تعیین همبستگی قلدری با شکایات جسمانی و بهزیستی عاطفی در پرستاران اجرا شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی و جامعه‌ی آماری پژوهش را پرستاران زن بیمارستان‌های شهر یزد تشکیل میدادند که از میان آنها به روش در دسترس، 250 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، از بین پرسشنامه‌های ساخته شده‌ی قبلی، شامل پرسشنامه‌ی قلدری، پرسشنامه‌ی شکایات جسمانی و عواطف وابسته به شغل بودند که روایی و پایایی آنها تأیید شده بود. داده‌ها، با استفاده از آزمون آماری رگرسیون چندگانه، تحلیل شدند. یافته‌ها: بین قلدری در محیط بیمارستان (اهانت و تحقیر‌، خشم و کینه‌توزی‌، غفلت‌، آزار کلامی‌‌، تهدید و فشار‌کاری غیرمتعارف‌) با شکایات جسمانی و عاطفه‌ی منفی وابسته به شغل و بین اهانت و تحقیر‌، خشم و کینه‌توزی‌، آزار کلامی‌‌ و فشار‌کاری غیرمتعارف‌ با عاطفه‌ی مثبت وابسته به شغل، همبستگی معناداری وجود داشت. همچنین، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که فشار ‌کاری غیر‌متعارف‌،‌ قادر به پیش‌بینی (معنادار) شکایات جسمانی و اهانت و تحقیر‌، تهدید‌ و فشار کاری غیر‌متعارف قادر به پیش‌بینی (معنادار) عاطفه‌ی منفی وابسته به شغل هستند. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که قلدری در محیط بیمارستان توسط همکاران و سرپرستان، می‌تواند منجر به شکایات جسمانی و تجربه‌ی حالات عاطفی منفی پرستاران زن شود. این مهم لازم است توسط مدیران بیمارستان‌ها مورد توجه قرار گیرد‌.